محضر مبارک مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای مد ظله العالی
پس از سلام و عرض احترام ؛
استحضار دارید که قانون اساسی حاصل تلاش مبارزان راه آزادی و نتیجه جانفشانی هزاران شهید به خون خفته است.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، خبره ترین و زبده ترین و باتقوی ترین انسانها به انتخاب مردم، در مجلسی به نام خبرگان قانون اساسی گرد آمدند و آن طور که به یاد داریم برای هر جمله و بلکه برای هر کلمه از قانون اساسی ساعت ها مذاکره کردند و تلاش آنها بر این بود که همه اصول قانون اساسی صریح باشد تا در معرض تأویل های متفاوت قرار نگیرد و هیچ یک از اصول قانون اساسی نیز برای زینت و زیبایی و قطور شدن کتاب قانون تعبیه نشده است و در هر یک حکمتی نهفته است.
غرض از نگارش این نامه و تصدیع دوباره اوقات شریف حضرتعالی این بود که من چند سالی است که پی برده ام دو اصل مهم و معروف قانون اساسی، از ابتدا تاکنون مورد بی مهری قرار گرفته است که چه بسا این موضوع دغدغه حضرتعالی نیز بوده است.
یکی اصل ۲۷ قانون اساسی که می گوید:
«تشکیل اجتماعات و راه پیمایی ها، بدون حمل سلاح، به شرط آنکه مخلّ به مبانی اسلام نباشد آزاد است.»
دومی اصل ۵۹ قانون اساسی که می گوید:
«در مسائل بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ممکن است اعمال قوه مقننه از راه همه پرسی و مراجعه مستقیم به آراء مردم صورت گیرد. درخواست مراجعه به آراء عمومی باید به تصویب دو سوم مجموع نمایندگان مجلس برسد.»
من برای به جریان افتادن این دو اصل مهم و خارج شدن آنها از مهجوریت و بی مهری پیشنهادهایی دارم که امیدوارم مورد استقبال و قبول حضرتعالی قرار گیرد و در کنار سایر پیشنهادها به آنها نیز توجه شود.
پیرامون اصل ۲۷ قانون اساسی پیشنهاد من این است که جنابعالی در کمال تواضع و فروتنی، چراغ اول را خودتان روشن کنید و اجازه بدهید که اولین راهپیمایی واقعی برای شروع این مرحله، بر علیه حضرتعالی باشد و مردم اجازه داشته باشند بدون آنکه هیچ گونه خطری آنان را تهدید کند هر روزی که خودشان اعلام می کنند به ویژه در تهران و دیگر شهرهای بزرگ تجمعاتی تشکیل بدهند و در این تجمعات هر چه دلشان می خواهد بر علیه حضرتعالی شعار بدهند.
بی تردید شما نیز مانند اینجانب بر این باورید که شعار بر علیه شخص حضرتعالی هر چند ممکن است نامأنوس و غیر منتظره به نظر برسد ولی در عین حال مخل مبانی اسلام نمی باشد.
به عقیده من قانونگذار در تدوین قانون اساسی، به این مهم توجه داشته که شعارها و تجمعات خیابانی هر چند که از ملزومات یک جامعه آزاد و اسلامی است ولی برای تعیین سرنوشت یک کشور کافی نیست و مکمل تظاهرات خیابانی، همه پرسی یا رفراندم است به این معنی که سرنوشت حکومت و ارکان آن می بایست از طریق مراجعه به آرای عمومی مشخص شود.
و من در خصوص موضوع رفراندم پیشنهاد می کنم که در ابتدای امر فقط موضوعات بسیار مهم در معرض همه پرسی قرار بگیرد و در مراحل بعدی موضوعاتی با درجه اهمیت کمتر، در معرض همه پرسی باشد.
من از بین موضوعات مطرح و بسیار مهم سیاسی کشور دو موضوع زیر را برای اولین رفراندم پیشنهاد می کنم.
الف) گرفتن اختیارات مهم رهبری در قانون اساسی و انتقال آن اختیارات به رییس جمهور منتخب مردم
ب) رابطه با آمریکا
برای حضرتعالی و مشاوران شما که علیرغم دغدغه های مهم کشورداری، ان شاءالله برای نامه های اینجانب توجه ویژه مبذول می کنید، از درگاه خداوند آرزوی سلامتی و طول عمر دارم.
خیرخواه و ارادتمند و دوستدار شما
محمد مهدوی فر
تخریب چی و غواص دفاع مقدس
۱۳۹۴/۹/۱۵