نامه‌ی نوزدهم محمد مهدوی فر به رهبری


رهبر محترم جمهوری اسلامی ایران

آیت‌الله سید علی خامنه‌ای

بعد از سلام و عرض احترام

چنانچه اطلاع دارید، مهمترین خبر یک ماه اخیر، انتشار فایل صوتی آیت‌الله منتظری مربوط به مرداد سال ۶۷ بود که در شبکه‌ها و سایت‌های داخل و خارج کشور انعکاس گسترده‌ای داشت.

بعد از این رویداد، حضرتعالی چندین سخنرانی و دیدار داشتید که مشروح آنها از صدا و سیما پخش شد و انتظار بر این بود، در موضوعی که رسانه‌های داخل و خارج کشور و به ویژه رسانه‌های مجازی، فراوان در باره آن گفته و می‌گویند، جنابعالی صریحاً و به تفصیل در این باره به ایراد سخن بپردازید و ابعاد این واقعه را با بیانی دقیق و شیوا برای ملت شریف ایران و برای اذهان پرسشگر جهانیان بازگو کنید.

به نظر می‌رسد زوایای تاریک بسیاری در این حادثه‌ی مهم وجود دارد که الان دیگر بعد از گذشت حدود سه دهه می‌بایست افکار عمومی را در باره‌ی آنها به اقناع برسانیم.

اینکه به مجرد برخورد با هرگونه سؤالی از آن واقعه، بلافاصله از جنایات سازمان مجاهدین خلق بگوییم و تعداد ترورهای ناجوانمردانه به وسیله‌ی آنها را در مضرب مشخصی ضرب کنیم و تعدادی از خاطرات تلخ مربوط به آن ترورها را که شنیده‌ایم، بازگو کنیم، هر چند روش خوبی است و تاکنون مفید و مؤثر بوده است ولی این روش، بعد از تکثیر فایل صوتی آیت‌الله منتظری عملاً کارآیی خود را از دست داده و از این پس کارگر نخواهد بود زیرا اذهان کاوشگر جوانان امروزی این شیوه‌ها را ناکافی می‌داند و تا رسیدن به اصل و حقیقت موضوع از جستجو باز نمی‌ایستند.

اعدام گروه زیادی از زندانیان سیاسی که در حال گذران دوران محکومیت خود بوده‌اند و جرم بعضی‌شان اعم از دختر و پسر در حد هواداری و علاقه‌مندی به سازمان و در حد داشتن روزنامه‌ی سازمان بوده است و دست‌شان به خون کسی آلوده نبوده و بعضی‌شان نوجوانانی کم سن و سال بوده‌اند و طبق گفته‌ی آیت‌الله منتظری یک یا چند زن حامله نیز در میان آنان بوده است، موضوعی نیست که بتوانیم آن را با انجام سخنرانی‌های مهیج و کوبنده علیه منافقین و استکبار جهانی توجیه کنیم و ذهن جوانان خویش را پشت دروازه‌های سؤال، معطل نگه داریم.

آیت‌الله منتظری که در آن زمان قائم مقام رهبری بوده و به شدت با این اعدام‌ها مخالفت کرده است، تعداد اعدام‌شدگان را در آن حادثه سه الی چهار هزار نفر می‌داند و حال آنکه امروزه آمارهای غیر رسمی تعداد آنها را تا سی و سه هزار نفر نیز تخمین زده است.

جملات زیر از زبان مهندس میرحسین موسوی در همین باره نقل شده است:

“حقیقت این است که نه بنده نه هیچ کدام از سران وقت از این ماجرا خبر نداشتند. در جلسه‌ای که با سران سه قوه در همان زمان داشتم کسی نبود در آن جلسه که با این کار موافق باشد.

خاطرم هست حتی آقای خامنه‌ای در همان جلسه ابراز کردند که این اعدام‌ها مثل قیری است که بر سر نظام می‌ریزد و همه را سیاه می‌کند. این موضع ایشان بود. حالا درست است که ایشان مخالف بنده هستند و در موضع متفاوت قرار داریم ولی دلیل نمی‌شود که بخواهم دروغ بگویم و حقیقت تاریخی را برای استفاده و نفع شخصی وارونه کنم تا چهره‌ی مخالف خود را سیاه جلوه بدهم. واقعیت این است که ایشان هم مخالف بود اگر این جلسه نبود شاید ابعاد واقعه از این هم وحشتناک‌تر می‌شد.”

آقای موسوی در پایان می‌گوید:

“در این ماجرا ما را در بی‌خبری مطلق گذاشتند. با این حال این جنایتی است که رخ داد و واقعیت این است که هنوز هیچ‌کس از ابعاد واقعی آن خبر ندارد و شاید در آینده بتوان بیشتر و جامع‌تر به این واقعه و ابعاد آن پرداخت.”

از فایل صوتی آیت‌الله منتظری این‌طور بر می‌آید که آقایان ابراهیم رئیسی و مصطفی پورمحمدی و حسینعلی نیری و مرتضی اشراقی، منصوب از طرف حضرت امام برای این مأموریت بوده‌اند.

حکم حضرت امام چنین بوده است:

“کسانی که در زندان‌های سراسر کشور بر سر موضع نفاق خود پافشاری کرده و می‌کنند محارب و محکوم به اعدام می‌باشند.”

این‌طور که گفته می‌شود اجساد کشته‌شدگان در گورهای دسته‌جمعی در منطقه خاوران تهران و دیگر مناطق کشور دفن شده‌اند و هیچ جنازه‌ای به خانواده‌ها تحویل نشده است و خانواده‌ها از انجام مراسم عزاداری ممنوع بوده‌ و از این حیث مورد تهدید نیز بوده‌اند.

با این مقدمه مستدعی است اجازه فرمایید، اکنون بعد از گذشت حدود سه دهه برای بررسی ابعاد آن حادثه، کمیته‌های تحقیق بی‌طرف از سوی مجلس و قوه قضائیه تشکیل شود و از سوی دیگر به خاطر اهمیت بسیار زیاد موضوع، تقاضا کنید، هیئتی کارکشته به منظور حقیقت‌یابی از طرف سازمان ملل متحد وارد کشور شوند تا اذهان جهانیان و به ویژه مورخین در این باره به اطلاعات لازم و مستند دسترسی پیدا کنند.

ارادتمند شما محمد مهدوی فر

تخریب‌چی و غواص دفاع مقدس

هفتم شهریور نود و پنج

پیمایش به بالا